نظرمن

ماه آذر را می توان بعنوان ماه بودجه نویسی دولت برشمرد . از آنجا که اتفاقات متعددی از قبیل عدم توافق هسته ای و تمدید 7 ماهه توافق قبلی ، کاهش قیمت نفت در بازراهای جهانی ، عدم اجرای قانون هدفمندی یارانه ها جهت حذف اقشار پر در آمد ، رشد اقتصادی سه ماه اول سال ، ادامه کاهش رشد جمعیت ، عدم خروج از رکود اقتصادی و کاهش نرخ بیکاری و ... در این مدت رخ داده ، لذا بودجه سال آینده از حساسیت بالایی در بین صاحب نظران برخوردار شده و تیتر اول مسائل اقتصادی محسوب می شود . به نظر من شاید دولت به دلایلی نتوانسته بودجه را از درآمدهای نفتی رها نماید و شکل بودجه به همان شکل سابق خود ارائه شده ، ولی در مقابل مبلغ کل بودجه ، در آمد نفت رقم قابل ملاحظه ای نبوده و حتی اگر کمی ذوق و سلیقه از طرف دولت در بهتر نویسی بودجه انجام می شد ، می توانست بدون وابستگی به نفت نوشته شود . ولی مطلب مهمی که در بودجه از آن صحبتی به میان نیامده و دلیل آنهم برای کسی مشخص نیست ، مبحث یارانه ها می باشد . از آنجا که قیمت نفت به نصف کاهش پیدا کرده و می توان گفت قیمت های فعلی فر آورده های نفتی نیز تا حدود زیادی کاهش یافته ، آیا بهتر نبود دولت موضوع هدفمندی یارانه  ها را یکبار برای همیشه تمام می کرد و کل یارانه ها را حذف نموده و سهم تولید و دولت را مطابق قانون پرداخت می نمود . با اجرای کامل قانون دولت یازدهم می توانست این افتخار را نصیب خود کرده و اعلام نماید که توانسته موضوع هدفمند کردن یارانه ها برای همیشه پایان داده و بودجه کشور از سال 1394 دیگر به در آمدهای نفت وابسته نمی باشد . این موضوع از آنجایی اهمیت مضاعف پیدا خواهد کرد که یکی از مشخصات اصلی اقتصاد مقاومتی نیز عدم وابستگی به نفت و اجرای کامل هدفمندی یارانه ها می باشد . به هر حال دولت در یک سال و نیم گذشته تحرکات خوبی برای کاهش تورم و اجرای نظام سلامت برداشته و برای ادامه راه نیز احتیاج به آزاد سازی منابع مالی دارد .